در کتاب ملت ها چرا شکست میخورند به بررسی فقر برخی کشورها می پردازه و علت فقر و عدم پیشرفت آنها را بخاطر موقعیت جغرافیایی اشان می داند ولی این فرضیه رد می شود چون کشورهایی نیز بوده اند که موقعیت جغرافیایی خوبی داشته اند ولی نتوانسته بودند به رشد اقتصادی دست یابند.
در این کتاب به دو نهاد اقتصادی اشاره می کند. ۱-فراگیر ۲-استثماری
نهاد اقتصادی فراگیر را نهادی می داند که به مردم خود اجازه می دهند تا در فعالیت های اقتصادی شرکت کنند و استعداد های خود را شکوفا سازند.این نهاد ها دارای مالکیت خصوصی،نظام حقوقی بی طرف و. می باشند.
اما نهاد اقتصادی استثمارگر را نهادی معرفی می کند که مردم خود اجازه شکوفا سازی استعدادهایشان را نمی دهد و مالکیت خصوصی ای در کار نیست.
در کنار دو نهاد اقتصادی نام برده دو نهاد ی نیز وجود دارد.۱-فراگیر۲-استثماری
در نهاد ی فراگیر مردم دارای حق رأی هستند،مشارکت ی وجود دارد و قدرت متمرکز در دست عده ایی خاص نیست و به اصطلاح به آن نظام کثرت گرا گفته می شود.
اما در نهاد ی استثماری حکومت و ثروت جامعه در دست عده ایی خاص است.
ریشه دست نیافتن به رشد اقتصادی نهاد های استثماری هستند.این نهاد های اقتصادی استثماری هستند که منجر به ایجاد نهاد های ی استثماری می شود و نهاد اقتصادی فراگیر نهاد ی فراگیر را به وجود می آورد.کشورهایی که دارای نظام استثماری هستند اغلب افرادی که در رأس قدرت هستند به دنبال جذب ثروت برای خود هستند و برای رسیدن به هدفشان ممکن است به قتل و غارت مردم هم بپردازند.البته چنین کشورهایی ممکن است رشد اقتصادی بلندمدتی را داشته باشد مثل رُم یا ونیز که در گذشته دارای رشد بلندمدتی بوده اند ولی در نهایت رشد آن ها افول کرد و آن ها باید نهاد های خود را تغییر می دادند تا به سقوط خود منجر نشوند.
اما کشوری مثل انگلیس پس از باز شدن راه های تجاری از راه رودخانه ارس و تشکیل پارلمان،پارلمانی که به حرف های مردم گوش می کرد خود را دارای نهاد های کثرت گرا کرد و هم چنان نیز شاهد رشد پایدار این کشور هستیم.
در کشورهای دارای نهاد های استثماری امکان گیر افتادن در چرخه شوم بسیار زیاد است.برای مثال ممکن است کشوری با جنگ داخلی یا سرنگون شدن نظام فعلی نظام جدیدی که بر سر قدرت می آید دوباره ضرب و زور را پیش بگیرد و استثمار آن ها بیشتر و بیشتر شود.
در دولت چین سال هاست که شاهد رشد اقتصادی بسیار خوب و رو به افزایشی است ولی این کشور دارای یک نطام استثماری است و اگر با همین روند پیش برود و اقدامی در جهت تغییر نهاد هایش ندهد شاهد افول و سرنگونی این کشور خواهیم بود.
رها شدن از شر نظام استثماری و رفتن به سمت کثرت گرایی نیازمند یک بزنگاه برای آن کشورها است تا این اتفاق بیفتد.مثل انگلستان که با انقلاب صنعتی و باز شدن راه تجارت توانست خود را به سمت کثرت گرایی سوق دهد.
درباره این سایت